Petat ete
“Arjen, hoe laat bistou overdâg út skoal weg thús?”
Mim rúmt de tafel op en set de pântsys in ‘e ôfwasmesine. Arjen siet hur nag wat sluug an. Hij is offens niet soa praterig. “Uh… Ik hew gyn ôfspraken maakt. Ik sou gewoan drekt na huus toe, wat kompjoetere en soa.” “Dat komt dan mooi út, want mim mot fanaven ant ses uur toe werke en ik kom dan drekt om kertier over sessen thús. Dan soustou mooi even eerpelskille kinne.” Inenen is Arjen klaar wakker. “Asjeblyft, ni dos? Wêrom kin hait dat niet doen.” Mim pakt ’t kleed fan ‘e tafel en sait: “Dan ete wy niet op’e tiid. Hait is altyd laat.” “Nou en Aaltsy dan, die doet nooit wat. Wêrom mot ik altiten die rotputsys doen?” Nou siet mim him string an. “Dou motst niet soa raar doen, Arjen. Aaltsy het ’t ôflopen weekeand nag ’n bakfol steenperen skild. Der woustou ok wel fan met ete. En Aaltsy mot overdâg lere, sij het môrn ’n rippetisy. Derom lykt ’t mij goed toe, datstou fandaag de eerpels skilst.” Omdat Arjen begrypt dat-y ’t hiermet niet rêdt, prebeert-y ’t âns.
“Maar kinne wy niet gewoan makaroany ete of pizza of soa? Of lekker petat?” Arjen is gek op petat en dan ’t liefst fan die hele groate. Boerepetat noeme se dat. “Ni, gyn petat. Dat krije wy frijdeg weer. En trouwens, dînsdeg hewwe wy krekt makaroany had. Ni….fanave ete wy lekker eerpeltsys, met brokkoli had ik docht. Gesonde kost.” Mim loopt de deur út om ’t kleed bútten út te slaan. Arjen foelt dat-y beliis geve mot en doet syn fier stikkys bôl in ’t bôltrompy. Hij mot opskiete, want ’t is fijf foor half negen en over ’n paar menútten gaat de bel. Wiles at-y syn jas antrekt en de bôl metnimt foor ’t overdâgsskoft, geeft-y mim ’n tút en draaft de deur út.
“Kin ik op dy rekene Arjen?” roept se him nag achteran. “Jaaah!” klinkt ’t ferfeeld. Onderweegs na skoal krijt-y soamaar ’n cool idee. “At ik nou ‘s….. Syn ogen beginne te stralen. “Ja, dat doen ik!” At de bel gaat, draaft Arjen krekt op tiid ’t skoalplain op. Juf Janneke hout de deur foor him open. “Soa Arjen, hest d’r weer wat sin an fandaag?” “Ja juf! Dut wort ’n blije dâg!” De overdâgs út skoal weg gaat Arjen fortendaliks na huus. Aaltsy is al thús en sit boven te leren. Se het ’n pot thee set en d’r lait ’n stik ontbijtkoek met butter foor him klaar. Wiles vat hij nag op ‘e koek omhaffelt pakt-y ’t eerpelskillersbakky en twee messys. Hij loopt na de gerazy en soekt ’n stik of ses mooie groate eerpels út ’t kissy. ’t Binne Bildtstar het mim said. Met ’t bakky op ‘e knieën en de etenspan met ’n staaltsy water d’rin op ‘e tafel, begint-y an syn opdracht. ’t Fâlt nag niet eens met om ’n bitsy kreas te skillen, maar met soa’n fijnskillersmessy slaagt ’t wel arig. Dan pakt-y ’t gewoane messy en heel sekuur snijt-y de eerpels in stikkys. Prachtige petatsys maakt-y d’r fan. Wat sille se dêr fan opsien. “Wij ete fandaag eerpels in ‘e form fan petat!” sil-y fanaven triomfantlik sêge. ’n Half uur later staat de pan met ‘e petatsys op ’t fuur. Nag even en ’t water kookt.
Eelke Goodijk 2008